Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
prawić — ndk VIa, prawićwię, prawićwisz, praw, prawićwił, prawićwiony przestarz. «mówić, wypowiadać coś, rozprawiać o czymś, zwykle długo, rozwlekle, z namaszczeniem; wygłaszać uroczyście, przemawiać» dziś zwykle we fraz. Prawić (komuś) komplementy,… … Słownik języka polskiego
kazanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. kazać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}kazanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. kazanieań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
morał — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. morałale {{/stl 8}}{{stl 7}} pouczający wniosek sformułowany bezpośrednio w utworze literackim lub jednoznacznie wynikający z jego treści; nauka umoralniająca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bajka z morałem. Z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kaznodzieja — m odm. jak ż I, DCMs. kaznodziejaei; lm M. kaznodziejaeje, DB. kaznodziejaejów «duchowny wygłaszający kazania» Znany, słynny kaznodzieja. przen. «człowiek lubiący prawić morały» … Słownik języka polskiego
